Huawei en de door de staat gesteunde China Huaneng Group hebben officieel de stekker in een vloot van 100 autonome mijnbouwtrucks gestoken in de Yimin dagbouwmijn voor kolen in Binnen-Mongolië. Dit is geen voorzichtig pilotprogramma meer; dit is nu ’s werelds grootste operationele vloot in zijn soort, met cabine-loze, volledig elektrische trucks die de glamoureuze taak hebben om dag en nacht ladingen van 90 ton kolen te vervoeren, zelfs bij temperaturen die dalen tot –40°C.
De technologische ruggengraat van deze kolossale operatie is een complete autonome rij-systeem, aangedreven door Huawei’s 5G-Advanced netwerk en de Commercial Vehicle Autonomous Driving Cloud Service (CVADCS). Een woordvoerder van het bedrijf merkte op dat een dagbouwmijn een “gesloten omgeving” is, wat het een aanzienlijk eenvoudigere puzzel maakt om op te lossen dan het onvoorspelbare stadsverkeer. De hele operatie draait op Huawei’s toegewijde MineHarmony industriële besturingssysteem, een gespecialiseerd IoT-platform dat is ontworpen om de verschillende protocollen van zware machines te verenigen en naadloze gegevensuitwisseling mogelijk te maken.
Deze initiële uitrol van 100 trucks is slechts fase één; er zijn plannen om uit te breiden naar 300 voertuigen in deze ene mijn. Als we uitzoomen, schat de China National Coal Association dat er tegen het einde van dit jaar een landelijke vloot van meer dan 5.000 geautomatiseerde mijnbouwtrucks operationeel zal zijn, een aantal dat naar verwachting zal verdubbelen tot 10.000 tegen 2026. Dit is niet zomaar een experiment; het is een volwaardige industriële revolutie op wielen – en wat voor wielen! Denk: gigantisch, modderig en onstuitbaar.
Waarom is dit belangrijk?
Terwijl de Westerse tech-wereld geobsedeerd lijkt te zijn met het laten bezorgen van een lauwe burrito door een robot, zet China autonome technologie op kolossale schaal in binnen ruwe, essentiële industrieën. Deze zet daagt gevestigde spelers in zwaar materieel, zoals Caterpillar en Komatsu, uit door een binnenlandse techgigant te koppelen aan een staatsbedrijf. Het is een pragmatische, brute-krachttoepassing van AI en autonomie, gericht op het verhogen van de efficiëntie met naar verluidt 20% ten opzichte van menselijke chauffeurs en, nog belangrijker, het verwijderen van mensen uit een van ’s werelds gevaarlijkste werkplekken. De toekomst van industriële automatisering is misschien geen vriendelijke humanoïde, maar een vloot van onvermoeibare, zelfrijdende reuzen die nóóit klagen over het weer.
