Welkom bij de nieuwste aflevering van: ‘De Toekomst Is Vreemder Dan Je Dacht’. Vandaag op het programma: Japanse supermarktketens als FamilyMart en Lawson die het nijpende arbeidstekort te lijf gaan met robots die de schappen vullen. Maar dit zijn niet de volledig autonome hulpjes die je je misschien voorstelt. Het geheime ingrediënt is een menselijke piloot, die de machine duizenden kilometers verderop, in de Filippijnen, bedient. Deze opmerkelijke prestatie van geglobaliseerde arbeid wordt georkestreerd door de in Tokio gevestigde startup Telexistence Inc., die honderden van zijn TX SCARA-robots heeft ingezet om de saaie taak van het aanvullen van drankkoelers uit te voeren.
De regeling is een fascinerende mix van automatisering en outsourcing. Hoewel de AI van de robots, genaamd “Gordon”, het meeste werk voor zijn rekening neemt, is hij nog niet helemaal rijp voor de catwalk van de autonome robotica – hij faalt in ongeveer 4% van de gevallen. Wanneer een robot een blikje laat vallen of in de war raakt, zet een menselijke operator van partnerbedrijf Astro Robotics in Manilla een VR-headset op en neemt direct de controle over om het probleem op te lossen. Deze piloten, die een lokaal callcenter-equivalent salaris van ongeveer € 230-290 per maand verdienen, kunnen elk tot wel 50 robots tegelijkertijd monitoren, wat een kosteneffectieve oplossing biedt voor Japans dure en krimpende arbeidspool.
Dit is niet zomaar een eigenzinnige oplossing voor een lokaal probleem; het is een model voor een nieuw soort werk dat geografische en economische grenzen vervaagt. Elke handmatige interventie van de Filippijnse operators wordt nauwgezet vastgelegd, waarbij de gegevens worden teruggevoerd om de AI te verbeteren die er uiteindelijk op gericht is hun toezicht overbodig te maken. Dus, terwijl ze de logistieke problemen van vandaag oplossen, trainen ze ook actief hun toekomstige robotvervangers. Het is de cirkel des levens, maar dan met een stevige dosis lag en een misselijkmakend vleugje VR-malaise.
Waarom is dit belangrijk?
Dit model vertegenwoordigt een aanzienlijke evolutie in de arbeidsdynamiek, en gaat verder dan eenvoudige automatisering (een mens vervangen door een machine) naar ‘automatisering-gestuurde outsourcing’. Het stelt bedrijven in landen met hoge lonen in staat om zowel lokale arbeidskosten als politiek gevoelige immigratiedebatten te omzeilen door fysieke taken te ‘cloud-sourcen’ naar lagelonenlanden. Hoewel het tech-gerelateerde banen creëert op plaatsen zoals de Filippijnen, creëert het ook een paradigma waarin werknemers worden ingehuurd om de systemen te perfectioneren die uiteindelijk zijn ontworpen om hun eigen banen te elimineren, wat complexe ethische vragen oproept over de toekomst van mondiaal werk.
