In een wereld waar humanoïde robots doorgaans prijskaartjes dragen die meer weg hebben van een aanbetaling voor een klein huisje, heeft Booster Robotics zojuist de boel flink opgeschud. Het bedrijf heeft officieel zijn K1-humanoïde gelanceerd, een “entry-level embodied intelligence development platform”, met een startprijs van slechts $4.999. Om hem aan de wereld te introduceren, lieten ze hem de dansmoves van Michael Jackson doen. Dit is geen typische miljoenen kostende, door DARPA gefinancierde kolos; dit is een tweebenige robot geprijsd voor het volk – of op zijn minst, voor de mensen in universitaire labs en R&D-afdelingen.
De vraag is natuurlijk of een robot van vijfduizend dollar meer kan dan alleen dansen. Booster lijkt van wel. De K1 wordt niet gepositioneerd als een afgewerkt product, maar als een leeg canvas. Het is een hardwareplatform waar anderen op kunnen voortbouwen, gericht op onderwijs, robotica-wedstrijden en demonstraties. Deze strategie is een duidelijk signaal: de waarde zit niet alleen in de hardware, maar in wat ontwikkelaars hem kunnen leren doen.
Onder de motorkap van de K1
Laten we de belangrijkste specificaties eerst behandelen. De Booster K1 is net geen meter lang (95 cm) en weegt een beheersbare 19,5 kg. Hij is ontworpen om draagbaar genoeg te zijn om in één koffer te vervoeren, klaar voor gebruik direct uit de doos. Binnen dat compacte frame bevinden zich 22 degrees of freedom, wat hem een respectabel bereik van mensachtige bewegingen geeft voor lopen, balanceren en, zoals we hebben gezien, swingen.
Het echte verhaal zit echter in het brein. De K1 wordt aangedreven door een NVIDIA Jetson Orin NX, goed voor maar liefst 117 TOPS aan AI computing power. Dit is niet alleen voor het afspelen van voorgeprogrammeerde dansroutines. Het is genoeg ‘horsepower’ om complexe AI-taken aan te kunnen, zoals object recognition, voice command interpretation, en reinforcement learning – alles verwerkt op het apparaat zelf.
De sensor suite is wat je zou verwachten van een modern research platform:
- Een 3D depth camera voor waarneming en navigatie.
- Een 9-axis IMU om te voorkomen dat hij op z’n snufferd gaat.
- Een microphone array voor voice commands en sound localization.
- Ondersteuning voor ROS, Python en C++, waardoor het toegankelijk is voor een brede developer base.
Met een batterijduur van zo’n 50 tot 80 minuten lopen, heeft hij genoeg ‘juice’ voor een stevige labsessie of een RoboCup-wedstrijd.

Meer dan alleen een goedkopere bot
Een prijspunt onder de $5.000 is disruptief, maar het maakt deel uit van een grotere strategie voor Booster Robotics. De missie van het bedrijf is om “developers te verenigen om de productivity evolution te stimuleren”, waarbij de vroege inspanningen gericht zijn op scientific research en education. De K1 is het toegankelijke instappunt, een lichtere versie van hun robuustere T1-model. Hoewel de K1 de helft van de joint power van de T1 heeft, deelt hij dezelfde design philosophy.
Deze filosofie benadrukt resilience en openness. We hebben gezien hoe de industrial-grade Booster T1 een robot is die moeilijk neer te krijgen is, zoals te zien was in onze eerdere berichtgeving Booster T1: De robot die weigert neer te gaan—Wakker in 1 seconde (of minder!) . Diezelfde geest van het creëren van durable, developer-friendly platforms is hier duidelijk zichtbaar. Door een robuuste SDK en compatibiliteit met simulation environments zoals Isaac Sim te bieden, nodigt Booster de wereldwijde robotics community uit om in hun speeltuin te komen spelen. Het is een visie die we hoorden weerklinken op de Humanoids Summit in Londen, waar de focus duidelijk lag op het bouwen van een ecosysteem, en niet slechts één stuk hardware ICRA 2025's High-Tech Spektakel .
De democratisering van belichaamde AI
Dus, wat betekent dit allemaal? De K1 zal niet snel de concurrentie aangaan met Boston Dynamics’ Atlas. Hij is niet ontworpen voor heavy lifting of het navigeren door disaster zones. In plaats daarvan zal de impact waarschijnlijk gevoeld worden in de honderden university labs en startups die voorheen simpelweg geen toegang hadden tot onderzoek naar humanoïde robotica vanwege de hoge kosten.
Jarenlang is de vooruitgang in “embodied AI” – intelligence die leert door physical interaction met de wereld – belemmerd door de hoge kosten van hardware. Door de barrier to entry drastisch te verlagen, zou de K1 research and development op een significante manier kunnen versnellen. Meer studenten, onderzoekers en hobbyisten krijgen toegang tot een physical platform om hun AI algorithms te testen, wat leidt tot snellere innovation in alles van locomotion tot human-robot interaction.
Natuurlijk is de K1 een gok. Het wedt erop dat een ‘goed-genoeg’ hardwareplatform in handen van velen beter is dan een perfect exemplaar in handen van enkelen. Het is een gewaagde zet, maar als het loont, zien we misschien veel meer robots de moonwalk doen – en misschien, heel misschien, tegelijkertijd de grenzen van artificial intelligence verleggen.






