Wanneer we grapten over gedachtenbesturing was dat sciencefiction. Nu stuurt Bradford Smith met zijn gedachten berichten.
Cybertechnisch nieuws: Bradford Smith verloor door ALS zijn vermogen om te bewegen en te spreken.
Nu? Hij heeft een Neuralink-chip waarmee hij zijn teksten letterlijk kan denken.
Grok springt bij om zijn gedachten af te maken als een gedachtenlezende autocorrectie.
Vervolgens klont een andere AI zijn echte stem - zodat het klinkt als hijzelf wanneer hij ‘spreekt’.
TL;DR: hij sms’t, praat en gebruikt Jedi-krachten - allemaal met zijn gedachten.
Het exoskelet-upgrade voelt nu onvermijdelijk. Maar laten we eerlijk zijn—als jij Netflix zou kunnen bedienen met je gedachten, zou je dan ooit nog van de bank komen?
Maak kennis met meneer Smith: Als oogtracking zijn grenzen bereikt
Het probleem met ondersteunende technologie: meestal is het lomp, temperamentvol, en ongeveer zo gebruiksvriendelijk als een Windows 95-foutmelding. Brad Smith weet dit maar al te goed. Vóór Neuralink communiceerde hij via oogbesturingstechnologie—stel je voor dat je een roman probeert te schrijven door naar elke letter te staren totdat een tracker besloot dat je het écht, écht meende.
Brad Smith is de derde patiënt die Neuralinks brain-computer interface implantaat ontving. Smith lijdt al jaren aan ALS en stemde ermee in om deel te nemen aan Neuralinks klinische proef in de hoop beter te kunnen communiceren en meer te interacteren met de buitenwereld.
“Ik ben zo enthousiast over het implantaat omdat ik hoop de computer zonder mijn ogen te kunnen bedienen,” legde Brad uit via zijn oogbesturingssysteem. “Weet je hoe moeilijk die eenvoudige dingen zijn met oogbesturing? Ik hoop dat je dat nooit hoeft te ontdekken.”
En eerlijk? Na het bekijken van deze documentaire hopen wij dat ook.
De technologie waar cyborgs jaloers op zijn
Het N1-implantaat is geen hersenoperatie zoals je grootvader die kende. We hebben het over draden die 1/5 van de dikte van een menselijk haar zijn—zo delicaat dat Neuralink een chirurgische robot moest bouwen om ze te plaatsen. Want blijkbaar zijn zelfs de meest stabiele chirurgenhanden niet stabiel genoeg om letterlijk de hersenen in te draden.
Het implantaat zit in de motorische cortex en kaapt in feite de neurale paden die ooit Brads handen aanstuurden. Wanneer hij zich voorstelt dat hij zijn hand over een bal beweegt of schakelt in een auto, vertaalt de computer die intenties naar cursorbewegingen. Het is als een universele vertaler voor gedachten—als gedachten specifiek over wijzen en klikken zouden gaan.
Maar hier wordt het écht wild: de leercurve ligt niet alleen bij Brad. De AI leert zijn hersenpatronen, en creëert een gepersonaliseerd neuraal woordenboek. Elke sessie maakt de verbinding sterker, intuïtiever. Het is minder “mens versus machine” en meer “hersenen ontmoeten siliconen zielsverwant.”
Bevrijding uit de duisternis (letterlijk)
Stel je voor: je woont in het zonnige Arizona maar houdt je huis donkerder dan een Metallica-concert omdat je communicatieapparaat een woedeaanval krijgt bij de eerste hint van natuurlijk licht. Dat was Brads realiteit met oogbesturingstechnologie.
“Er is veel zon gedurende de dag en hij zit zonder communicatie als we naar buiten gaan,” legt Brads vrouw Tiffany uit. Vertaling: familie-uitstapjes betekenden kiezen tussen communicatie en, nou ja, naar buiten gaan als een normaal mens.
Nu noemt Brad zijn nieuwe vermogen “telepathie”—en eerlijk, als het loopt als telepathie en praat als telepathie, wie zijn wij dan om over semantiek te twisten? De man kan communiceren aan het zwembad, bij voetbalwedstrijden, eigenlijk overal dat geen sensorische deprivatiekamer is.
Wanneer Grok je wingman wordt
Hier wordt het echt interessant. Het Neuralink-team stopte niet bij “denken om te typen.” Ze voegden een AI-chatassistent toe die in wezen Brads conversationele co-piloot wordt. Het is als de meest geavanceerde autocomplete ter wereld, maar dan voor volledige gedachten en persoonlijkheden.
“Ik ben zeker blij met alles wat me in het gesprek houdt,” merkt Brad op. “Mijn probleem is dat ik geniet van de belachelijke antwoorden die het me geeft.”
De AI kan de toon aanpassen—serieus, grappig, boos—afhankelijk van wat Brad wil overbrengen. Stel je voor dat je een AI hebt die niet alleen je zinnen afmaakt, maar ze afmaakt in welke stemming je ook nastreeft. Het is als een digitale persoonlijkheidsversterker.
Maar hier komt de klapper: na jaren van oogbesturingscommunicatie, waar elk woord een moeizaam proces was, geeft Brad toe dat hij “jaren besteedde aan het beslissen wat te zeggen in een gesprek.” Nu? Hij heeft een AI-wingman die hem helpt de conversationele flow bij te houden. De toekomst is vreemd, en we genieten ervan.
De stem die de tijd (en AI) zich herinnerde
In wat misschien de meest emotioneel treffende technologische ontwikkeling van het jaar is, is Brads stem digitaal herrezen met behulp van AI van 11 Labs. Met oude telefoonopnames—het digitale equivalent van oude familiefoto’s—hebben ze een stem gerecreëerd die opmerkelijk veel lijkt op pre-ALS Brad.
“Het is eigenlijk vreemd om mijn stem te horen na jaren hem niet gehoord te hebben,” geeft Brad toe. “Ik haatte het altijd om mijn stem op opnames te horen, maar nu vind ik het niet erg.”
Er is iets diep ontroerends aan technologie die iemand letterlijk zijn stem teruggeeft. Het is niet alleen communicatie—het is identiteit, persoonlijkheid, de akoestische vingerafdruk die je tot jou maakt.
Mario Kart: Nu met 100% meer telepathie
Als je bewijs nodig had dat we in de toekomst leven, hier is het: Brad speelt Mario Kart met zijn kinderen met alleen hersenkracht. Geen controllers, geen oogtracking, alleen pure gedachte-naar-digitale-racewagen-vertaling.
“Papa beweegt! Papa staat nu zesde,” roept een van zijn kinderen enthousiast tijdens een Mario Kart-race. Dit zijn niet zomaar gamesessies—het zijn familiemomenten die letterlijk onmogelijk waren voorheen.
De technologie heeft iets hersteld dat verder gaat dan communicatie: normaliteit. Papa die videospelletjes speelt met de kinderen is zo’n fundamenteel menselijke ervaring, en het zien gebeuren via een brain-computer interface voelt als het getuige zijn van een klein wonder verpakt in Nintendo-verpakking.
Wat dit echt betekent (spoiler: het is enorm)
Elon Musks FaceTime-gesprek met de familie vóór de operatie was niet alleen een publiciteitsstunt—het was een voorproefje van wat er gebeurt wanneer Silicon Valleys grootste dromer echte menselijke nood ontmoet. “Ik hoop dat dit een gamechanger is voor jou en je familie,” zei Musk, en voor één keer lijkt de hyperbool gerechtvaardigd.
Maar laten we even uitzoomen. Dit gaat niet alleen over één familie of één medische aandoening. We zijn getuige van de geboorte van directe neurale interfaces die daadwerkelijk werken in de echte wereld. Niet in een lab, niet in gecontroleerde omstandigheden, maar in een woonkamer in Arizona met rondlopende kinderen en Mario Kart-toernooien.
Zoals Brad het zegt: “Als Neuralink slaagt, hoeft misschien niemand meer te leren [hoe moeilijk oogbesturingscommunicatie is].”
Leven 2.0: De Brad Smith-editie
“Ik doe absoluut meer met Neuralink dan ik deed met oogbesturing,” reflecteert Brad. “Ik ben al lange tijd een Batman, maar nu ga ik naar buiten.”
De Batman-referentie is zowel hartverscheurend als hilarisch—een superheld die opereert vanuit de schaduwen, niet door keuze maar door technologische beperking. Nu? Hij is buiten in de Arizona-zonneschijn, communicerend met alleen de kracht van gedachten.
Het verhaal is niet zonder complexiteit. Brad erkent dat het meer werk betekent voor zijn vrouw Tiffany, die hij beschrijft als “de grootste persoon die ik ooit heb gekend.” Technologie kan vaardigheden herstellen, maar wist niet de realiteit van zorgverlening, familiedynamiek, en het emotionele werk dat chronische ziekte omringt.
Toch, zoals Brad zegt: “Het leven is goed.”
FAQ: De gedachtenlezende vragen die je daadwerkelijk denkt
V: Wacht, is dit echt telepathie of gewoon heel goede technologie? A: Technisch gezien is het een brain-computer interface die neurale signalen leest. Praktisch gezien? Als Brad een commando kan denken en het laten gebeuren, noem het wat je comfortabel vindt. Het resultaat is hetzelfde: gedachtenbesturing die echt werkt.
V: Kan Neuralink al Brads gedachten lezen? A: Nee, het leest alleen specifieke signalen uit de motorische cortex—het deel van de hersenen dat beweging aanstuurt. Je geheime gedachten over je baas zijn nog steeds veilig. Voorlopig.
V: Hoe weet de AI welke toon Brad wil? A: Het systeem leert van context en kan in realtime worden aangepast. Zie het als een zeer slimme autocorrectie die niet alleen begrijpt wat je wilt zeggen, maar ook hoe je het wilt zeggen.
V: Wat gebeurt er als de technologie uitvalt? A: Brad heeft nog steeds zijn oogbesturingssysteem als backup. Het is als een smartphone en een vaste lijn hebben—de nieuwe technologie is beter, maar redundantie houdt je verbonden.
V: Is dit het begin van een mens-AI-fusie? A: We zijn getuige van de vroege stadia van naadloze mens-computer-interactie. Of dat een “fusie” is of gewoon zeer geavanceerde ondersteunende technologie hangt af van je filosofische kijk en sci-fi-tolerantie.
V: Wanneer zal dit voor iedereen beschikbaar zijn? A: Neuralink is nog steeds in klinische proeven. Dit komt niet binnenkort in de Apple Store, maar het bewijs van concept is onmiskenbaar echt.
De volledige documentaire met Brad Smith, het Neuralink-team en Elon Musk is beschikbaar bij Core Memory, met nog nooit eerder vertoonde beelden van deze baanbrekende reis. Zoals altijd zal RoboHorizon Magazine deze ontwikkelingen blijven volgen—want wanneer gedachtenbesturing werkelijkheid wordt, moet iemand de vreemdheid documenteren.
De exoskelet-upgrade voelt inderdaad onvermijdelijk, maar voorlopig is het vermogen om een tekst in gedachten te brengen en AI je gedachten te laten voltooien terwijl je spreekt in je eigen stem? Dat komt al behoorlijk dicht bij magie.
En als dat geen reden is om te vieren met een overwinningsronde Mario Kart, weten we het ook niet meer.